kinderpraat

Kleine kinderen doen de meest zotte uitspraken en hoe dikwijls zeg je niet: 'Dit zou ik moeten opschrijven voor later...'  Wel dat is precies wat ik ga doen.  Binnen 10, 20 of zelfs 50 jaar kunnen we dan samen nog eens terugblikken op onze gesprekjes...

Yanne's eerste woordjes waren naast 'mama' en 'papa', poef (poes) en pa (paard).  Niet zo vreemd als je bedenkt dat ze tussen de poezen en de paarden wordt groot gebracht.
Intussen is haar woordenschat enorm aan 't uitbreiden:

18 maanden:
* toe titten = stoel zitten
* wuif = druif
* pawa = voila
* no beete = nog een beetje
* popapa = bompapa
* tatie = tante
* ees = vlees
* aapie = aardbei
* pee = peer
* appe = appel
* nanne = yanne
* baw = bal
* ma nie = mag niet
* babo = bravo
* aaaaaal op = alles is op
* ebbe = hebben
* poepa = bumba

We houden ook al hele gesprekken:

'Yanne, niet aankomen hoor!' (terwijl Yanne aan de naaimachine prutst en het klosje garen neemt)
'Yanne, wat heeft mama gezegd?'  'Ma nie' (reageert ze terwijl ze het klosje garen mooi terug zet)
'Pawa, baboooo'  'Goed hoor!'
'No ma nie?' (Nog eens 'mag niet'?)
En voordat ik kan reageren heeft Yanne het klosje garen met een brede glimlach alweer vast.

'Yanne, heb je kaka gedaan?'
'Neen!'
'Wat is dat dan tussen je billen?'
'E paper' (een pamper)
(Goede redenering, maar het bleek toch maar een vuile pamper te zijn!)

'Yanne, wil je aardbeitjes?'  (Yanne is zot van aardbeien)
'Nee'
'Mama gaat aardbeitjes plukken hoor, wil je echt niet?'
'Neen'
(Intussen bij de aardbeiplantjes) 'Yanne, waar zijn de aardbeitjes?'
'Aaaaaal op!'
'Huh?  Wie heeft ze opgegeten?'
'Mama toch, Yanne!'


24 maanden:
Yanne kan intussen zowat alles in haar wereldje benoemen.
Ook de kleuren komen uitgebreid aan bod.  Geel, oranje, rood, groen, blauw, paars en bruin worden bijna dagelijks genoemd.  Groen en blauw blijken moeilijke kleuren te zijn om te onderscheiden.
Ten huize Philippaerts hoor je dan ook regelmatig:
'Groen hé, mama'  'Neen, schatje, blauw.'  'Ah ja, blauw hé.'


26 maanden:
Intussen kan Yanne al enkele kinderliedjes meezingen (of toch bijna).  Op een dag realiseerde ik me dat ze niet enkel de tekst meezingt, maar blijkbaar ook wel weet wat ze zingt.  Zo riep ze toen ze haar speelgoed niet uit het mandje kreeg: 'mama, help mij, help mij, uit de nood'!

27 maanden:
Yanne zegt vrolijk het gedichtje van minneke poes op met de bijhorende gebaren.

Vanmiddag hadden we weer zo'n leuk gesprek:
'Mama, mag een meisje pipi doen op een potje?'
'Tuurlijk zusje.'
'En mag een meisje ook op een groen potje pipi doen?'
'Ja hoor'
'Ah, dan wil Yanne pipi doen.'

'Mama, is tantie jouw vriendje?'
'Ja, natuurlijk.'
'Ah, nee eh, tantie is mijn vriendje.'

28 maanden:
'Mama, mama, het huis draait.' (terwijl ze met haar hoofd heen en weer schudt)
'Maar nee, Yanne, je draait met je hoofd!  Het huis staat stil.'
'Ah, het huis staat stil.'  'Zo gek.'

35 maanden:
'Yanne, is je neus een beetje verstopt?'
'Nee hoor mama, hij is hier... gewoon bij mijn mond.'

'Yanne, zal ik nog eens pudding maken?'
'Ga je die pudding dan in de ijskast zetten, mama?'
'Ja, en als hij afgekoeld is, kunnen we hem opeten.'
'Die ijskast?'
'Maar nee, zotje, de pudding.'
'Ah, gelukkig, anders zou ik buikpijn hebben.'

3 jaar:
Terwijl ik Yanne haar kleren klaar leg:
'Mama, wat doe je?'
'Ik leg je kleren voor morgen klaar.'
'Maar, die rode broek ga ik niet aandoen hoor.'
'Waarom niet?'
'Die is niet zo speciaal.'

4 jaar:
'Mama, kan jij jezelf even op pauze zetten, want ik kan niet meer mee hoor.'

Geen opmerkingen:

Een reactie posten