paarden

Imke is zot van paarden.  Dat weten we intussen wel al een tijdje.  Toen ze vorig weekend mee op stoffenjacht ging, was het bijna onmogelijk te denken dat we zonder paardenstofje naar huis zouden keren.  Ik liet de keuze dan ook volledig aan haar over en naast heel wat leuke stofjes voor rokjes en een kleedje, kwam uiteraard ook de vraag of ze een stofje met paardenprint mee mocht nemen.  Natuurlijk mocht dat.  Ze had ook al bedacht wat het zou worden... een trui.  Amper een week later vond ik tijd om haar o zo geliefde stofje te verwerken.

herfst

Yanne mocht mee naar het stoffenspectakel en hielp stofjes kiezen.  Ik vond twee leuke katoentjes met een digitale print.  Zij koos uitendelijk voor dit herfsttafereel.  En ik moet toegeven... het kind heeft smaak.  Ze showt haar nieuwe rokje als een volleerd model.

vosjes

De eerste reeks stofjes van Megan Blue Fabrics kwam op de markt en onmiddellijk werd ik verliefd op de stofjes met vosjes.  Maar vermits de stoffenkast hier nog heel wat te bieden heeft, bleef het bij kijken.  Tot er werd gevraagd of ik voor de tweeling van m'n broer broekjes kon maken.  Hoera, nu had ik wel een reden om dit mooie stofje mee te brengen van het stoffenspectakel.   En zo wist ik weer wat gedaan...  Een middag naar Brugge om dan een avondje achter de naaimachine te kruipen.  Wat een prachtige dag!

3 jaar al...

Wat vliegt de tijd...  Het leek wel gisteren dat m'n kleine meisje werd geboren.  Intussen mag ze voor de derde keer kaarsjes uitblazen.  Ze genoot met volle teugen...

Na een lange nacht met mooie verjaardagsdromen, had ze zelfs geen tijd om zich te wassen en te kleden.  Ze moest en zou eerst met haar nieuwe speelgoed spelen.

Restjesverwerking

Na 3 jaar naaien, heb ik intussen 2 grote bakken met restjes verzameld.  Sommige restjes zijn zo klein dat er enkel nog een tuttenkoordje of een zeversjaaltje uit kan, maar andere stukjes kunnen nog omgetoverd worden in leuke kleertjes (meestal echter te klein voor Yanne).  Het is dan ook erg zonde om dit gewoon te laten liggen dus heb ik me voorgenomen om tijdens de lange herfst- en winteravonden m'n restjes op te naaien om hier andere mensen blij mee te maken.  Zo gezegd, zo gedaan...  de tricot werd verwerkt tot zeversjaaltjes, een restje canvas werd een nieuwe kleuterboekentas, heel wat katoen werd verknipt tot kleine kleedjes (spijtig genoeg allemaal te klein voor Yanne, want er zitten echt leuke dingetjes tussen) en m'n ribfluweel werden rokjes.  

De reeds gemaakte kleertjes werden netjes per maat gesorteerd en weg gelegd.  Maar dat was buiten Yanne gerekend.  Ze had alles nauwlettend in het oog gehouden en kwam 's anderendaags stralend vertellen dat ze een nieuwe rok gekocht had in de winkel.

Wat kan je daar nu op zeggen?  Ze was zo blij met het rokje en eigenlijk is de appreciatie van je kind toch wel de kroon op het werk, niet?

Roodkapje

Al tientallen keren heb ik dat katoenen stofje met paddenstoeltjes bekeken.  Zo een leuk stofje, maar absoluut geen zomermotiefje en eerder donkere kleuren.  Geen optie dus voor een zomers kleedje.  Het stofje bleef dan ook 2 jaar in de kast liggen.  Tot nu...  Mijn collega vroeg of ik toevallig geen tijd en zin had om een Roodkapjescape te maken.  En natuurlijk had ik daar wel zin in.  Ik had nog rode stof over die ik eens voor een prikje op een veiling kocht en de paddenstoeltjes kregen eindelijk hun bestemming.

geboortegeschenkje

M'n collega had een geboortegeschenkje nodig.  Het was vrij dringend (tegen de volgende dag).  Het enige probleem...  Is Fenne een jongen of een meisje?!?  Dan maar iets zoeken dat voor beide kan.  Na een stresserende zoektocht (want de tijd drong), tekende ik zelf een patroontje en ging ik aan de slag.  Het werd een jumpsuit met een vosje.