Hoewel de koffertjes reeds gevuld waren voor de tweeling, ben ik toch terug voor hen aan het naaien gegaan.  Rond half 10 's avonds kreeg ik telefoon dat Lore binnenkort uit de couveuse mag, maar dat ze dan uiteraard ook moet gekleed worden en dat het vinden van zulke kleine kleertjes niet evident en peperduur is.  Misschien kon ik wel iets maken???  Tuurlijk!! Dus ging ik diezelfde avond nog op zoek naar een patroontje.  Om kwart voor twaalf heb ik het opgegeven en ben ik zelf beginnen tekenen aan een patroon.  En zoals altijd, kon de vermoeidheid het niet halen tegen het enthousiasme van het tekenen en naaien.  Dus begon ik diezelfde nacht nog te naaien.  Het is precies zoals puzzelen... eens je begint wil je het afmaken.  Ik nam een overschotje van het slakkenstofje waar ik een trui voor Yanne mee maakte en maakte hier een mini versie van.  De kap bleek te klein en hier en daar moest er nog wat aan het patroon gesleuteld worden, maar het resultaat was niet mis.

Dit truitje kan geen dienst doen als kinderkledij, maar dat vindt Yanne juist leuk want nu heeft haar pop een nieuwe outfit.

Na enkele correcties werd er 's morgens opnieuw stof geknipt en kon ik terug beginnen naaien.  Deze keer zag het er veel beter uit en zo lag er enige tijd later een eerste outfit klaar om op te sturen.  Lekker fel, maar de kindjes mogen dan ook gezien worden!

Na de middag kwam ik op het idee om een wikkelkleedje te maken.  Vermits ik dit al eens voor Yanne had uitgetekend en gemaakt, moest dit wel lukken.  Maar... hoe lang moet dat dan zijn???  Ah ja, en blote benen is geen optie bij zulke kleine ukjes.  Dus werd het een tuniekje.  Het broekje is een 10-minuten-werkje, maar het kleedje...  daar heb ik toch wel even op gezweet.  Nu ja, het is af en ik vind het goed gelukt dus hopelijk past het nu ook nog.

Man, wat ben ik benieuwd naar de foto's waarin de meisjes schitteren in deze leuke kleertjes!